[ಚಳಿಗಾಲದ ಮುಂಜಾವಿನ ದೃಶ್ಯಕ್ಕೊಂದು ಕವನ]
ಕಾನನದ ಅಂಚಿನಲಿ ಭೂರಮೆಯ ಸಂಚಿಯಲಿ
ಬಾನಗಲ ಕೆಂಪಡರಿ ಬೆಳಕುs ಹರಿದೂ
ತಾನ ತಾನನವೆಂಬ ಹಕ್ಕಿಗಳು ಚುಂಚಿನಲಿ
ಯಾನವಾರಂಭಿಸೆ ಲಲ್ಲೆsಗರೆದೂ
ಭಾನು ರಥವೇರಿಬರೆ-ಮೇನೆಯಡರಿದ ತೆರದಿ
ಕೋನದಲಿ ಮರಗಳವು ಸಾಲು ನಿಂದು
ತಾನು ತಾನೆನ್ನುತ್ತ ಛಂಗನೋಡುವ ಭರದಿ
ದೀನಕಂಗಳ ಹರಿಣsಗಳವು ಸಂದು
ಧ್ಯಾನದಲಿ ಭಕ ಸಾಧು ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಹೊತ್ತು
ಮೀನುಗಳ ಹಂಬಲಿಸಿ ಮಡುವಿನಲ್ಲಿ
ಯೇನಕೇನದಿ ಕೆಲವು ಮತ್ಸ್ಯಗಳಿಗೆ ಕುತ್ತು
ಹೀನ ಸನ್ಯಾಸಿಯ ಗೊಡವೆಯಲ್ಲಿ !
ಮಾನ ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಬ ಷೋಡಶಿ ಮೋಡಗಳು
ಊನವ ಮರೆಮಾಚಿ ವಿವಿಧಾಕಾರ !
ಧೇನು-ಕರುಗಳ ಕೂಗು ದೂರದ ಕಾಡುಗಳ
ಧೇನಿಸಿ ಹಸಿಹುಲ್ಲು ಹಸಿರಾಹಾರ
ಸಾನುರಾಗದಿ ಸಖನ ಸೇವಿಪ ಈ ಭೂಮಿ
ಕಾನೂನು ಇಹ ರೀತಿ ಮಾಘದಲ್ಲಿ
ಸೇನೆ ನುಗ್ಗಿದಂತೆ ಸುರಿದು ಮಂಜನು ಚಿಮ್ಮಿ
ಮೌನಿಯಾ ಕೆಳೆರಾಯ ರಾಗದಲ್ಲಿ !
ಜೇನುಗಳು ಗುಂಯ್ಯೆಂದು ಹೂಗಳ ಮಕರಂದ-
ಪಾನದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸೋಬಾನೆಯು
ಸ್ನಾನದಿ ಶುಚಿಗೊಂಬ ಧರಣಿ ಮಂಜಲಿ ಮಿಂದು
ಮ್ಲಾನವದನೆಯಾಗಿ ಮಧುಬಾಲೆಯು