ಕಾಡುತಿದೆ ನಿನ್ನ ನನೆಹೂ

ರಾಜಾರವಿವರ್ಮ ಕೃತ ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ :ಅಂತರ್ಜಾಲ

ಕಾಡುತಿದೆ ನಿನ್ನ ನೆನಹೂ
[ನವ್ಯ ಪ್ರಿಯರಿಗಾಗಿ ಈ ಕವನ]

ಕಾಡುತಿದೆ ನಿನ್ನ ನೆನಹೂ
ಅನುದಿನವೂ ಅನುಕ್ಷಣವೂ
ಬೆಂಬತ್ತು ಬೇಸರಿಸಿ
ನೆನೆಯುತಿದೆ ನನ್ನ ಮನವೂ

ರಾಮಕೇಳಿದ ರೀತಿ
ಪಶುಪಕ್ಷಿ ತರುಲತೆಗಳನು ಕಂಡು
ಬಳಿಸಾರಿ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಲೇ ತೋರಿರೆಂದೂ ?

ಭೀಮ ದ್ರೌಪದಿಗಾಗಿ
ಸೌಗಂಧಿಕಾ ಪುಷ್ಪವಿರುವ ತಾಣವನರಸಿ
ಅನುಜ ಹನುಮಗೆ ನಮಿಸಿ ಮಾರ್ಗತಿಳಿದಂತೇ !

ಆಗಾಗ ಅಲೆದಾಡಿ
ಗುಂಯ್ಯೆಂದು ಹಾರುತ್ತ ಹೂ ಬನದಿ ಮಕರಂದ
ಹುಡುಕಿ ಹೀರುವ ಭೃಂಗರಾಜನ ಕೇಳಲೇ ?

ರಾಗ ಹಿಂದೋಳದಲಿ
ಸ್ವರಹಿಡಿದು ಆಲಾಪಿಸುತಲಲ್ಲಿ ತನ್ಮಗ್ನ
ತಲ್ಲೀನನಾಗುತ್ತ ತನ್ನ ತಾನೇಮರೆವನಲಿ ಮೊರೆಯಿಡಲೇ ?

ದಿನವು ಸೂರ್ಯನು ಉದಿಸಿ
ಬರುವ ಬಾನೆತ್ತರಕೆ ಕತ್ತೆತ್ತಿ ಕಾಲುಪ್ಪರಿಸಿ
ಮತ್ತೆ ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಹೊಸ ಕುರುಹಿಗಾಗಿ ಹಂಬಲಿಸಲೇ ?

ಬಳಸಿ ಬೇಸರವಾಗಿ
ತೆಗೆದಿಟ್ಟ ಬಳೆಗಳನು ಕಿಣಿಕಿಣಿಸುತಾಧ್ವನಿಯ
ಮಾರ್ದವದಲ್ಲಿ ಆ ದಿನದ ಸೊಬಗನು ನೆನೆದೆನೂ !

ಮರೆಯಲಾರೆನು ಮುಡಿದ
ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಒಣಗಿರುವ ಪಕಳೆಗಳ ಮೆತ್ತನಾ
ದಿಂಬಿಗಂಟಿದ ತಲೆಯ ಪರಿಮಳವ ಹೃದಯದಲಿ ಕಾಪಿಡುವೆನೂ!
ಇಂದಿಗೂ ಅಗಲೆನೂ
ಎಂದಿಗೂ ತೊರೆಯೆನೂ !