ಜೀವನ

ಜೀವನ

ನಗುತಿತ್ತು ಹೂವು ಮನೆಯಂಗಳದಿ ಮಂಜಿನಲಿ
ಜಗವೇ ಸುಂದರವೆಂಬ ರೀತಿ
ತೊಗಲ ಮೇಲಿನ ಹನಿಯು ಜಾರುತ್ತ ನಡೆದಂತೆ
ಅಗಲಿ ನಿಂತಿತು ದಿನವು ಪೂರ್ತಿ

ಬಗೆಬಗೆಯ ದುಂಬಿಗಳು ಹಾರುತ್ತ ಬಂದಿರಲು
ಮೊಗವರಳಿ ಮಕರಂದ ನೀಡಿ
ಮಗುಮುಖದ ಮುಗ್ಧತೆಯು ಮಾಯುತಿರೆ ಕ್ಷಣಕ್ಷಣವೂ
ಅಗಲುವಿಕೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ ನೋಡಿ !

ನೊಗವಿಡಿದ ಎತ್ತಂತೆ ಸೋಲುತ್ತ ಬಸವಳಿದು
ಹಗುರಾಗಿ ಮುದುಡಿ ಮುಂದೊಗಲು
ಅಗರು ಕಸ್ತೂರಿಗಳ ಪರಿಮಳವು ಕಳೆಕಳೆದು
ಬಿಗುಮಾನ ನೀಗಿ ಬಣ್ಣದೊಲು !

ಮುಗಿದಿತ್ತು ದಿನವು ಮತ್ತಾವರಿಸಿ ಕತ್ತಲೆಯು
ಲಗುಬಗೆಯಲಲ್ಲಿ ಬೆಳಗಾಗೀ
ಚಿಗುರದದು ಮತ್ತೆಂದೂ ಬಾಳಸಂಜೆಯದಂದು
ಒಗೆದಿತ್ತು ಗಿಡವು ತಲೆದೂಗೀ !