ಸಮಗ್ರ ಫೋನಾಯಣಂ

ಸಮಗ್ರ ಫೋನಾಯಣಂ

ರಾಮಾಯಣವನ್ನು ಕೇಳಿದ್ದೀರಿ, ಆದರೆ ಅದರ ಸನಿಹಕ್ಕೂ ಬಾರದ ಒಂದು ಪ್ರಸಂಗವೇ ಸಮಗ್ರ ಫೋನಾಯಣ.

ಹೀಗೆ ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯಕಾಲ, ಕರಾವಳಿಯಲ್ಲಿಯ ನಮ್ಮೂರು ಆಗೊಂದು ಕುಗ್ರಾಮ.[ಸಣ್ಣ ಹಳ್ಳಿ]ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಸರಿಯಾದ ಸಂಪರ್ಕವೇ ಇಲ್ಲದಿದ್ದ ಕಾಲ. ಓಡಾಟಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾದ ರಸ್ತೆ ಇಲ್ಲ, ಇದ್ದರೆ ವಾಹನ ಸೌಲಭ್ಯ ಇಲ್ಲ. ಒಟ್ಟು ಹೇಗೋ ಓಡಾಟ, ಕೆಲಸ ಈ ರೀತಿ. ನಮ್ಮ ಮನೆ ಒಂದು ಅವಿಭಕ್ತ ಕುಟುಂಬ. ಹೆಚ್ಚು ಕಮ್ಮಿ ಒಂದು ೧೨-೧೩ ಜನರು ಇದ್ದ ಮನೆ. ಇದ್ರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ಮುದುಕರು, ಕೆಲವರು ಎಡಮುದುಕರು[ಮಧ್ಯವಯಸ್ಸು ಅಂತ]ಹೀಗೆಲ್ಲ, ಕೆಲವರಿಗೆ ಎಲ್ಲಾದರೂ ಅನಾರೋಗ್ಯವಾದರೆ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಅಂತ ೧೨-೧೩ ಕಿಲೊ ಮೀಟರ್ ಹೋಗಬೇಕು. ಅದು ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಾದರೆ ಶಿವನೇ ಗತಿ. ಹೀಗಾಗಿ ತುರ್ತು ಚಿಕಿತ್ಸೆಗೆ ಬಾಡಿಗೆ ವಾಹನ ತರಿಸಲಾದರೂ ಇರಲಿ ಅಂತ ನನ್ನ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಯಾರ್ಯಾರನ್ನೋ ಹಿಡಿದು ಒಂದು ದೂರವಾಣಿ ಸಂಪರ್ಕವನ್ನು ಪಡೆದರು. ಮೊನ್ನೆ ನಿಮಗೆ ಲಾಟೀನಿನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದಹಾಗೆ ಇದು ಅಂತಸ್ತಿನ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿರದೆ ಅನಿವಾರ್ಯದ ಪ್ರಶ್ನೆ ಆಗಿತ್ತು.


ಟರರ್ ಟರರ್ ರೊಟ ರೊಟ ರೊಟ ರೊಟ ........ಇದು ಆಕಾಲದ ಉರುಟು ಡಯಲ್ ಪ್ಯಾಡ್ ಉಳ್ಳ ಫೋನ್.

ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ...ಬಂತು ರಿಂಗು.ಕಟ್ಟಾಯ್ತು, ಬಿಡಿ, ರಿಂಗಾಯಿತೆಂದರೆ ಎಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಓಡಿಬರಬೇಕು. ಯಾಕೆಂದ್ರೆ ಅದು ಎಷ್ಟು ದೂರದ ಕಾಲೋ....ಆಗ ಎಸ್.ಟಿ.ಡಿ. ಇರಲಿಲ್ಲ. ಟ್ರಂಕ್ ಬುಕ್ಕಿಂಗ್ ಎಂಬ ಮಾದರಿ. ನಾವು ತಾಲೂಕಿನ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿರುವ ದೂರವಾಣಿ ’ಎಕ್ಸ್ ಚೇಂಜ್ ’ ಗೆ ಫೋನಾಯಿಸಿ ಫೋನಣ್ಣ ಅಥವಾ ಫೋನಕ್ಕನ್ನ [operators]ಮಾತಾಡಿಸಿ, ನಾವು ಇಂಥವರು ಮೆಂತೆಕದ್ದವರು ಅಂತೆಲ್ಲ ಪುರಾಣ ಹೇಳಿ, ನಮಗೆ ಬೇಕಾದ ಊರು, ಅವರ ನಂಬರು ಕುಲ ಗೋತ್ರ ಎಲ್ಲಾ ಕೊಟ್ಟು ಕಾಯಬೇಕು. ಇಸ್ಪೀಟಾಟದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನರಾಗಿರುವ ಫೋನಣ್ಣ ಅಥವಾ ಫೋನಕ್ಕ ಅವರ ಬಿಡುವಿನಲ್ಲಿ ಅದೇನೋ ಕಡ್ಡಿ ಹಚ್ಚಿ ಅದು ಅಲ್ಲಿಗೆ ತಲ್ಪಿದಾಗ ನಮಗೆ ವಾಪಸ್ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿ ಹೇಳೋರು. "ಇಂತವ್ರೇನ್ರೀ ಇಂತಾಕಡೆ ಫೋನಿದೆ ತಗೊಳಿ" -ಇದು ಅವರ ಉತ್ತರ ಆಕಡೆಯಿಂದ. ಲೈನು ಸಿಗುವ ಚಾನ್ಸೇ ಕಮ್ಮಿ. ಸಿಕ್ಕಿದರೆ ಬಹಳ ಸಲ ನಾ ನಾ ಥರದ ಕೇಳಲಾರದ ವಾದ್ಯಗೋಷ್ಠಿ [ಆರ್ಕೆಸ್ಟ್ರಾ] !

ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ...ಬಂತು ರಿಂಗು,
" ಹಲೋ ನಾನು ಹೊಸ್ಮನೆ ಸುಬ್ರಾಯ, ಭಾರತಿ ಕರೀರಿ"

" ಎಲ್ಲೀ ಭಾರತಿ? ಇಲ್ಲಿ ಅಂತಾ ಹೆಸ್ರನವ್ರು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ "

"ಗುಣವಂತೆ ಅಲ್ವಾ?"

" ಅಲ್ಲ"
ಹೀಗೆ ಆಗಾಗ ರಾಂಗ್ ಕಾಲ್ ಗಳು, ಯಾರನ್ನೋ ಪಕ್ಕದಮನೆಯವರನ್ನ ಕರೀರಿ ಎಂತೆಲ್ಲ. ಅದು ಹೋಗ್ಲಿ, ಹಳ್ಳಿ ಅಲ್ವ, ಮೈಲು ದೂರದ ಯಾವುದೋ ಮನೆಯವರನ್ನು ಕರೆದು ಬರುವಂತೆ ಕಾಲು, ಅದೇರೀತಿ ಏನನ್ನೋ ಎಷ್ಟೋದೂರದ ಮನೆಗೆ ಹೇಳಿಬರಲು ಅರ್ಜೆಂಟ್ ಆಗಿ ತಾಕೀತು ಮಾಡುವಂತೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು.

ಹಲವೊಮ್ಮೆ ನಮ್ಮ ಫೋನ್ ಸರಿಯಿರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಎತ್ತಿದರೆ ಒಂಥರಾ ಹಂದಿ ಕೂಗಿದ ಹಾಗೆ....ಅಥವಾ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ

"ಎಣ್ಣೆ ಡಬ್ಬ ಬಂದದೆ, ಚಲೋ ಅದೆ, ೪೫೦ ರೂಪಾಯ್ ಮಣ್ ಸಾಂಗ್, ಕಳನಾತುಕ....ಮಕ್ ಕಬರ್ನಾ ಅಶಿಲೆ ಮಾರಾಯಾ" ಎಂಬೆಲ್ಲ ಯಾರ್ಯಾರದೋ ಕೊಂಕಣಿ ವ್ಯಾಪಾರಸ್ತರ ಮಾತು, ಅಥವಾ ಇನ್ನೇನೋ ಕೇಳುತ್ತಿತ್ತು. ಒಂದರ್ಥದಲ್ಲಿ ಮಜಾ ತಗೊಳ್ಳುವವರಿಗೆ ಈಗಿನ ಮಲ್ಟಿಮೀಡಿಯಾಕ್ಕಿಂತ ಖುಷಿಕೊಡುತ್ತಿತ್ತು! ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ಡೆಡ್ ಆಗಿರುತ್ತಿತ್ತು. ಹೊರಗಡೆ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ಲೈನುಗಳು ಥಳಕು ಹಾಕಿಕೊಂಡುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದುದುಂಟು. ಇದಕ್ಕೆ ಲೈನ್ಮನ್ ಅಂದು ನಮ್ಮನ್ನು ಕೂಗಿ ಕರೆದು ಏಣಿ, ದೋಟಿ [ಉದ್ದನೆಯ ಬಿದಿರು ಕೋಲು] ಇತ್ಯಾದಿ ತರಲು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದುದನ್ನೆಲ್ಲ ನೆನೆಸಿಕೊಂಡರೆ ಈಗಲೂ ಅಬ್ಬಾ !ಮತ್ತೆಂದೂ ಈ ಸಹವಾಸ ಬೇಡ.


ಟರರ್ ಟರರ್ ರೊಟ ರೊಟ ರೊಟ ರೊಟ

ಇದು ನೆನಪಾದಾಗ ಒಂದು ಹಾಡುಕೂಡ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ ----


ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲೊಂದು ಸಣ್ಣ ಫೋನು ಇರುವದು
ಎತ್ತಿಕೊಳಲು ಹೋದರದಕೆ ರೊಚ್ಚೆ ಹಿಡಿವುದು.
ರೊಚ್ಚೆಹಿಡಿದು ಎತ್ತಿದಾಗ ಕಿರುಚಿಕೊಳುವುದು
ಕಿರುಚಿಕೊಂಡು ನಮ್ಮ ಕಿವಿಯಲರಚಿಬಿಡುವುದು

ಇನ್ನೂ ಸ್ವಾರಸ್ಯ ಅಂದರೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಯೆ ಒಂಥರ ಪಬ್ಲಿಕ್ ಸರ್ವಿಸ್ ಬೂತ್ ಥರಾ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು! ಸುತ್ತಲ ಅನೇಕ ಜನ ಫೋನ್ ಮಾಡಲೋ ಅಥವಾ ಯಾರದೋ ಕಾಲ್ ರಿಸೀವ್ ಮಾಡಲೋ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು. ಬಂದವರಿಗೆ ಊಟ-ತಿಂಡಿ ಎಲ್ಲ ಉಪಚಾರವೂ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಅವರು ಎಸ್.ಟಿ.ಡಿ. ಗೆ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದರೆ ಇಡೀದಿನವಾದರೂ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ದಿನಾಲೂ ಸಮಾರಾಧನೆ. ಅಡಿಗೆ ಮಾಡೀ ಮಾಡೀ ಹೆಂಗಸರ ಕೈಕಾಲು ಬಿದ್ದುಹೋಗ್ಬೆಕು ಆ ರೀತಿ.

ಇನ್ನೊಂದು ತಕರಾರೆಂದರೆ, "ಯಾರಾದರೂ ಫೋನ್ ಮಾಡಲು ಹೋದರೆ ಅವರಮನೆಯಲ್ಲಿ ದುಡ್ಡು ತಗೋತಾರೆ, ಎಷ್ಟು ಗಂಟು ಮಾಡಿದ್ದಾರೋ !"

ಸ್ವಾಮೀ ನಿಮ್ಮ ಗಂಟಿನಕಥೆ ಹಾಳುಬೀಳಲಿ, ತಿಂಗಳ ಬಿಲ್ಲನ್ನು ತುಂಬುವಾಗ ಮನೆಯವರು ಎರಡೆರಡು ಶ್ವಾಸನಾಳದಲ್ಲಿ ಏದುಸಿರುಬಿಡುವ ಪ್ರಸಂಗ ಬರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳಬೇಕೆನಿಸಿದರೂ ಹೇಳಿಹಾಳಾಗಬೇಕಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಬಹಳ ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟಿಸುತ್ತಿತ್ತು-ಇದು ದೊಡ್ಡವರಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ಮಾತು. ನಾವೆಲ್ಲ ಚಿಕ್ಕವರು,. ನಮಗೇನು ತಿಳಿದೀತು.

ಫೋನ್ ನಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡುವ ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಕೆಲವರು ಅನಾವಶ್ಯಕವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. "ಹಲೋ, ಊಟ ಆಯ್ತಾ? ತಿಂಡಿಆಯ್ತಾ? ಮಲ್ಕೊಂಡ್ಬಿಟ್ರಾ ? ."......ಹೀಗೇ ಏನೇನೋ ....

ಕೆಲವರು ತಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕ ವ್ಯವಹಾರವನ್ನೂ ಫೋನ್ ಮೂಲಕ ಮಾಡಲು ಶುರುವಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಒಂದು ದಿನ ಮೂಗಿಮನೆ ಮಂಜುನಾಥ ಬಂದು ೬ಕಿಲೊ ಮೀಟರ್ ದೂರದ ಯಾವುದೊ ಮನೆಗೆ ಫೋನ ಮಾಡಿದ
" ಹಲೋ ನಾನು ಮಂಜನಾಥ, ಎಮ್ಮೆ ರಾತ್ರಿ ಮೇಯಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟದ್ದು ಬರ್ಲಿಲ್ಲ ಹೀಗಾಗಿ ಇವತ್ತು ಬರೋದಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿಗೆ "

ಯಾರದೋ ಫೋನು ಎಲ್ಲಮ್ಮನ ಜಾತ್ರೆ !!


ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ಕಿರನ್ ...ಬಂತು ರಿಂಗು..." ಹಲೋ ಹಲೋ ಹಲೋ ...........
ಕೇಳಿಸ್ತಾನೇ ಇಲ್ಲ..... ಇದು ಬೊಂಬೈ ಕಾಲು ಗ್ಯಾರಂಟಿ !......ಹಲೋ ......ಹಲೋ........
ಟರರ್ ಟರರ್ ರೊಟ ರೊಟ ರೊಟ ರೊಟ ಟೊಂಯ್ ಟಕ್ ಟರರ್ ಟರರ್ ರೊಟ ರೊಟ ರೊಟ ರೊಟ "

"ಹಲೋ ನಾನು ಸುಧೀರಪ್ರಭು ಮಾತಾಡುದು ಬೊಂಬೈಯಿಂದ, ನಮ್ಮ ಮಾವನಮನೆ ವಾಸುದೇವ್ ಕಾಮತ್ ಇದಾರಲ್ಲ ಅವರಹತ್ರ ಸ್ವಲ್ಪ ಬಂದು ಫೋನ್ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಹೇಳ್ತೀರಾ...ಸ್ವಲ್ಪ ಅರ್ಜೆಂಟದೆ ಹಾ..."

ಬಂತು ಕೆಲ್ಸ, ಬಿಟ್ಟಿ ತಿರುಗಾಟ, ೫ಕಿಲೊಮೀಟರು, ಹೋಗಿ-ಬಂದ್ರೆ ೧೦, ಏನಪ್ಪಾ ಮಾಡೋದು, ಛೆ! ಅಂತೂ ಹೇಳಿಬಂದಿದ್ದಾಯ್ತು.
ವಾಸುದೇವ್ ಕಾಮತ್ ಬಂದರು. ಅಗೇನ್ ಸೇಮ್ ಪ್ರಾಸೆಸ್.......

" ಟರರ್ ಟರರ್ ರೊಟ ರೊಟ ರೊಟ ರೊಟ ಟೊಂಯ್ ಟಕ್ ಟರರ್ ಟರರ್ ರೊಟ ರೊಟ ರೊಟ ರೊಟ ".......ಫೋನಕ್ಕ ಮಾತಾಡಿದ್ಲು, ಮಾಮೂಲಿ ಟ್ರಂಕ್ ಕಾಲ್, ೩ ತಾಸು ಹೋಗಿದ್ದು ತಿಳಿಯಲೇ ಇಲ್ಲ.

ಇಂತಹ ಸಾವಿರಾರು ಸಮಾಜಸೇವೆ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಅವಾರ್ಡ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳದೇ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ!


ನಾನು ಎಲ್ಲೋ ’ಗೋಪಾಲ್ ಭಟ್ಟರ ಹುಲಿ’ ಎಂಬ ಯಾವುದೋ ಹಾಸ್ಯ ಲೇಖನ ಓದಿದ್ದೆ, ಆಥರ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅನುಕೂಲಕ್ಕಾಗಿ ತಂದ ಫೋನ್ ಅವಾಂತರಕಾರಿಯಾಗಿತ್ತು. ಅದನ್ನು ಹಾಕಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪಂದಿರಿಗೆ ಹೆಂಗಸರು ಸಹಸ್ರನಾಮಾವಳಿ ನಡೆಸಿದ್ದಾರೆ. ಒಂದು ದಿನ ಮನೆಯ ಎಲ್ಲರೂ ’ಮೀಟಿಂಗ್’ ಮಾಡಿ ಫೋನ್ ಇದ್ದರೇ ತೊಂದರೆ ಇನ್ನು ಮೇಲೆ ಫೋನ್ ಬೇಡ ಎಂಬ ತೀರ್ಮಾನಕ್ಕೆ ಬಂದೆವು. ಇನ್ನೇನು ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ ಕೊಡಬೇಕು ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಊರಿಗೆ ೨ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ದೂರದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಏಕ್ಸ್ ಚೇಂಜ್ ಬರುತ್ತದೆಂದೂ ಫೋನ್ ಬೇಕಾದವರೆಲ್ಲ ಸೇರಿ ಅರ್ಜಿ ಕೊಡಿರೆಂದೂ ಮಾಹಿತಿ ಬಂತು. ಆಗ ಕೆಲವರು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಫೋನ್ ಹಾಕಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅರ್ಜಿಕೊಡುವಂತೆ ನಾವೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಫೋನ್ ನ ಅನುಕೂಲಗಳಬಗ್ಗೆ ಭಾರೀ ಹೇಳಿದೆವು. ಹೀಗಾಗಿ ಅವರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ನಾವು ಹೇಳಿದಂತೆ ಫೋನ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರು. ಹೀಗಾಗಿ ನಮ್ಮಮನೆಯ ಫೋನ್ ತನ್ನ ’ಖುರ್ಚಿ’ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ ಎಂಬಲ್ಲಿಗೆ ಫೋನಾಯಣಮ್ ಸಂಪೂರ್ಣಂ.

ಫಲಶ್ರುತಿ

ಇದನ್ನು ಹೇಳಿದವರಿಗೆ, ಹೇಳಿಸಿದವರಿಗೆ, ಕೇಳಿದವರಿಗೆ, ಕಾಪಿಮಾಡಿದವರಿಗೆ, ತರ್ಜುಮೆಮಾಡಿದವರಿಗೆ,ಅವರಿಂದ ಇವರಿಗೆ-ಇವರಿಂದ ಅವರಿಗೆ ಹೇಳಿದವರಿಗೆ, ಮನೆಯಲ್ಲಿ ದಿನಾಲೂ ಅನೇಕಸಲ ಪಠಿಸುವವರಿಗೆ ಶ್ರೀದೂರವಾಣಿತಾಯಿ ರೊಟ ರೊಟ ಎನ್ನದೇ ಸಕಲ ಸೌಲಭ್ಯವನ್ನೂ ಇತ್ತು ದೂರಸಂಪರ್ಕ ಸರಿಯಾಗಿ ಕಲ್ಪಿಸಲಿ

ದಿನದಲ್ಲಿ ಒಂದುಸಲ ಪಠಿಸಿದರೆ ಕಂಠಪಾಟವಾಗುವಂತೆಯೂ, ಎರಡುಸಲ ಪಠಿಸಿದರೆ ಪಕ್ಕದಮನೆಯವರು ಜೊತೆಗೆ ಸೇರಿ ಸಂಘ ಶುರುವಾಗಲೆಂದೂ, ಮೂರುಸಲ ಜಪಿಸಿದರೆ ಅಕ್ಕ-ಪಕ್ಕದ ಮನೆಗಳವರೂ ಸಂಘಕ್ಕೆ ಸೇರಲೆಂದೂ, ಮೂರಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನಸಲ ಜಪಿಸಿದವರಿಗೆ ಮೊಬೈಲ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆಂದೂ ತಿಳಿಸಲು ವಿಷಾದಿಸುತ್ತೇವೆ!

ರುಖಾವಟ್ ಕೇಲಿಯೇ ಖೇದ್ ಹೈ..............ಟರರ್ ಟರರ್ ರೊಟ ರೊಟ ರೊಟ ರೊಟ